سلام گل قشنگم
اين ماد رعزيز چشمش را به فرزندش هديه كرد و تا لحظه ي آخر عمر اين راز را پيش خودش نگه داشت چه بسا كساني كه قلب و روحشان را در اختيار ما مي گذارند و دم نمي زنند و ما هرگز نمي فهميم آن قدر به خودمان مشغوليم يا مغرور؛ كه حتي وقتي طرف مان مي ميره باز هم نمي خواهيم كه متوجه بزرگواري او بشيم .
خدايا توانايي بده تا قدر همديگر را بدانيم كه اگه قدر دان هم باشيم خواهيم توانست كه از تو قدر داني كنيم .
خدايا بگير از من؛ آن چه كه تو را از من مي گيرد .
قلمت شكوفه باران